10 سال از بهترین خبر تاریخ گذشت
 |
28 آوریل سال 2010 بود که جان الکان در مصاحبه‌ای با روزنامه لااستامپا در خبری هیجان انگیز، مژده بازگشت یک آنیلی به یوونتوس پس از چندین سال را داد. از سال 2003 هیچ آنیلی‌ای در یوونتوس نبود تا این که 10 سال قبل، بنا بر این شد تا آندره‌آ آنیلی سکان هدایت یوونتوس را بپذیرد.
الکان در این باره به لا استامپا گفته بود:
باشگاه یوونتوس و هواداران آن برای ما بسیار مهم هستند بنابراین با قبول درخواست هواداران، از پسر دایی خود آندره‌آ خواسته ام مسئولیت ریاست یوونتوس را برعهده بگیرد. او نه تنها مدیر قابلیست بلکه یک یوونتوسی واقعی نیز است.
آندره‌آ آنیلی دانش آموخته رشته مدیریت در کالج سنت کلر آکسفورد بود و علاوه بر داشتن تحصیلات آکادمیک در زمینه مدیریت، سابقه بر عهده داشتن دو پست مدیریتی در ابرکمپانی‌های مارلبورو و فراری را نیز داشت. اما فراتر از دانش روز و تجربه در دو پست رده بالا، چیزی که او را برای ریاست یوونتوس ایده آل می‌کرد، حس تعلق او به یوونتوس بود. او علاوه بر این که هوادار یوونتوس بود، از کودکی در تمرینات و مسابقات یوونتوس حضور پیدا می‌کرد و همواره در کنار بتگا، موجی و دیگر مدیران یوونتوس دیده می‌شد.
بعد از بحران سال 2008 که اقتصاد کشورهای مختلف را تقریبا فلج کرد، فوتبال در ایتالیا دچار نوعی بحران شد و سری آ سالانه به میزان زیادی فجیعی پسرفت می‌کرد و در سال 2010 که آنیلی داشت وارد آن می‌شد در آستانه فروپاشی بود. روزلا سنسی رم را فروخته بود و دیری نپایید که موراتی نیز قید تیم داری را زد و اینتر را رها کرد. همچنین سیلویو برلوسکونی نیز با وجود این که دلبستگی شدیدش به میلان مانع از این شد که بتواند میلان را بفروشد اما تزریق سرمایه به میلان را متوقف کرده بود و در یک کلام، وضعیت هیچ تیمی خوب نبود.
در این شرایط بد که همه از سودده بودن فوتبال در ایتالیا نومید بودند بود که آنیلی وارد میدان شد. او در وهله‌ی اول یک تیم مدیریتی درجه یک تشکیل داد. ژان کلود که از ریاست یوونتوس برکنار شده بود و جای خود را به آنیلی داده بود، به درخواست آنیلی در پست دبیر اجرایی به عنوان یک مدیر در یوونتوس ماندنی شد. ژان کلود بلان هم اکنون مدیر عامل باشگاه پاری سن ژرمن است. اما مهمترین فردی که آنیلی به یوونتوس اضافه کرد، اسطوره بزرگ صنعت خودرو سازی، سرجیو مارکیونه بود. برای آشنایی با سرجیو مارکیونه می‌توانید این مطلب از میلاد زنگنه در زومجی را مطالعه کنید. همچنین علاوه بر مارکیونه، مائوریتزیو آریوابنه از مدیران شهیر ایتالیا که هواداران فرمول یک او را به خاطر فعالیت‌هایش در تیم فرمول یک فراری می‌شناسند نیز به صلاحدید آنیلی به ترکیب مدیریتی یوونتوس اضافه شد. همچنین در بخش ورزشی، بپه ماروتا، فابیو پاراتیچی و خاویر ریبالتا مدیرانی بودند که راهی یوونتوس شدند. ماروتا امروز مدیر عامل اینتر، پاراتیچی مدیر بخش ورزشی یوونتوس و ریبالتا مدیر بخش ورزشی زنیت سنت پطرزبورگ هستند.
با تصمیم مدیران یوونتوس و در راس آنها ژان کلود بلان، یوونتوس سال اول به جای هزینه کردن برای جذب بازیکن، سرمایه‌های خود را در اختیار ساخت ورزشگاه قرار داد و در انتهای فصل یوونتوس با وجود این که بار دیگر در رده‌ی هفتم جدول قرار گرفته بود و تاجگذاری میلان را تماشا می‌کرد، اما اولین تیم ایتالیا شد که یک ورزشگاه اختصاصی برای خودش داشت. نکته جالب اینجاست سرمایه یوونتوس برای ساخت ورزشگاه کافی نبود اما با یک تصمیم هوشمندانه، یوونتوس برای تامین هزینه‌های ساخت ورزشگاه، حق نامگذاری ورزشگاه برای مدت محدودی را فروخت.
یوونتوس از شرکتی با 145 کارمند به شرکتی با 885 کارمند تبدیل شده است. تیمی که 10 سال پیش در رده بندی یوفا 43ام بود، امروز 5ام است. درآمد از 172 میلیون به 621 میلیون یورو رسیده است. یوونتوس موفق شده بدون شکست قهرمان شود، موفق شده رکورد کسب امتیاز در یک فصل تاریخ سری آ را بزند، و رکورد 8 قهرمانی پیاپی که طولانی‌ترین سلطه بر یکی از 5 لیگ بزرگ دنیاست را نیز ثبت کرده است. تیمی که 10 سال پیش نتوانسته بود رضایت پاتزینی را بگیرد، حالا به جایگاهی برگشته است که رونالدو رو از رئال مادرید جذب می‌کند و و صد البته در این مدت 16 جام نیز کسب شده است.
همانطور که گفته شد، سال اول فدای ساخت استادیوم شد و یوونتوس لیگ را در رده نازل 10ام جدول به پایان رساند. اما پس از آن بود که داستان یوونتوس آنیلی شروع می‌شد. آنیلی در همان سال و در یک پنجره مبلغ قابل توجهی را خرج کرد تا چهره‌ی تیم را نو کند. بازیکنان متعددی به یوونتوس اضافه شدند و بازیکنان متعددی یوونتوس را ترک کردند. تصمیمی که کم ریسک نبود. اما تصمیم پرریسک‌تر قراردادن سکان هدایت تیم در دستان آنتونیو کونته بود. کونته 14 سال بازیکن و کاپیتان یوونتوس بود و در لباس سیاه و سفید یوونتوس تمامی جام‌های ممکن را نیز به دست آورده بود، اما در کسوت مربی تجربه‌ی خاصی نداشت. اما ریسک آنیلی جواب داد و یوونتوس در همان سال نخست به قهرمانی رسید، آن هم بدون شکست. کونته 3 اسکودتو کسب کرد تا اینکه رابطه‌اش با آنیلی شکرآب شد. رفتن کونته برای خیلی‌ها معنای تمام شدن ماجرا را داشت اما آنیلی مکس آلگری را آورد که 5 اسکودتوی دیگر به آن افزود و قدرت یوونتوس را به فراتر از مرزهای ایتالیا برد و با وجود شکست در 2 فینال لیگ قهرمانان (که تنها لکه‌های تاریک این نسل هستند) بعدی اروپایی به تیم کونته بخشید.
زنده ماندن در بیابان فوتبال ایتالیا اما ساده نبود. یوونتوس در صنعت هم فعال بود و با تغییر نشان باشگاه، علاوه بر استادیوم، مدرنترین کمپ تمرینی اروپا، مرکز پزشکی مجهز j، موزه j و هتل j را ساخت تا منابع مالی‌ای که تیم‌های انگلیسی و غولهای اسپانیای به طور اتوماتیک از حق پخش خود در می‌آورند را تامین کند و بتواند با آنها رقابت کند.
10 سال از روزی که اعلام شد آندره‌آ آنیلی مدیریت یوونتوس را خواهد پذیرفت گذشت. از روزی که نور امید در دل سفید و سیاهها روشن شد؛ سفید و سیاههایی که ناعدالتی کالچوپولی دلشان را شکانده بود و سالها تیمشان را در شرایط بد دیده بودند.
